Najwspanialsze architektoniczne królestwa nauki

Instytut Salka

Instytut Salka zlokalizowany w San Diego w Stanach Zjednoczonych, jest niezależną naukową instytucją typu non-profit. Został utworzony przez Jonasa Salka – wynalazcę szczepionki przeciwko polio. Zamiarem twórcy było skupienie najlepszych naukowców z całego świata w jednym miejscu. Za projekt instytutu odpowiada amerykański architekt modernistyczny Louis Kahn.

Kompleks naukowy tworzą laboratoria, pracownie i mieszkania dla naukowców. Modernistyczny obiekt składa się z dwóch symetrycznych bloków budynków oddzielonych od siebie niewielkim placem. 3-kondygnacyjne bryły budynków wykonano z betonu, do którego dodano tuf wulkaniczny i uzupełniono elementami z naturalnego drewna.

Aby ułatwić współpracę pomiędzy naukowcami, we wnętrzach nie postawiono ścianek działowych. Drewniane elementy w formie przesuwnych ram okiennych, żaluzji i okiennic zamontowano na prowadnicach, co pozwala na regulowanie nasłonecznienia we wnętrzach. Przez środek placu przechodzi strumień, który spływa do Pacyfiku.

Kuggen

Szwedzki biurowiec Kuggen został wybudowany dla potrzeb Uniwersytetu Technologicznego Chalmers w Göteborgu. Budynek zaprojektowany przez szwedzkiego architekta Gerta Wingårdha zdecydowanie wyróżnia się na tle otaczających go szarych, tradycyjnych biurowców.

Nazwa Kuggen oznacza w języku szwedzkim koło zębate, którego wyglądem wyraźnie inspirował się projektant. Obiekt kampusu pełni funkcję administracyjno-biurową, a także stanowi miejsce spotkań studentów i przedsiębiorców. Kuggen promuje ideę „zielonej architektury”.

Cylindryczny budynek składa się z 6 poziomów wyglądających jak ułożone na sobie zębatki. Obwód każdego piętra jest większy o 1,5 m i przesunięty w stronę południową w stosunku do poprzedniego. Dzięki temu budynek sprawia wrażenie ruchu i dynamiki, a wyższe piętra zapewniają niższym ochronę przed ostrym światłem słonecznym. Trójkątne okna redukują wielkość przeszkleń do 25 proc. powierzchni ścian, co zmniejsza straty cieplne.

Betonową elewację budynku pokryto płytami ceramicznymi w różnych odcieniach czerwieni. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom na rzecz efektywności energetycznej, budynek utrzymuje roczne zużycie energii na poziomie poniżej 60 kWh/mkw.

Kuggen, fot. Mats Kristoffersen, fot. na lic. Wikimedia Commons 

School of visual and performing art, Los Angeles

Szkoła Sztuk Wizualnych i Teatralnych nazywana także Szkołą nr 9 znajduje się w centrum Los Angeles, w sąsiedztwie Sali Koncertowej Walta Disneya zaprojektowanej przez Franka Gehry’ego i Muzeum Sztuki Współczesnej autorstwa Araty Isozakiego. Zaprojektowany przez biuro Coop Himmelb(l)au obiekt jest realizacją planu budowy 155 nowych szkół w mieście.

Kompleks przeznaczony dla 1800 uczniów został podzielony na 4 części, które odpowiadają poszczególnym dziedzinom sztuki, takim jak: teatr, muzyka, taniec i sztuki wizualne. Każda akademia zajmuje inny budynek, w którym znajdują się pracownie, sale lekcyjne, pomieszczenia administracyjne i gabinety dla nauczycieli. Oprócz sal lekcyjnych, na terenie obiektu znajdują się biblioteka, kawiarnia oraz teatr mogący pomieścić ponad tysiąc osób.

Hol wejściowy prowadzi do ukośnej wieży, otoczonej spiralną pochylnią w kształcie cyfry 9. Wieża łączy się z salą o powierzchni 3,5 tys. mkw., przeznaczoną na wystawy i konferencje. Klasy umieszczone są w oddzielnych, prostopadłościennych budynkach. Biblioteka wyrasta z bryły budynku jako obcięty stożek i wznosi się ponad poziom dachu. Otwarcie szkoły miało miejsce w 2009 r., a koszt jej budowy wyniósł 172 mln dolarów.

School of visual and performing art, Los Angeles, fot. na lic. Wikimedia Commons 

Uniwersytet Techniczny, Singapur

Kampus Uniwersytetu Technicznego w Singapurze został zaprojektowany przez holenderską pracownię UNStudio, znaną z oryginalnych form. Przy tworzeniu projektu biuro współpracowało z pracownią DP Architects oraz specjalistami z Massachusetts Institute of Technology. Zespół architektów miał za zadanie stworzenie nowoczesnego zespołu budynków przyjaznych środowisku, w których będą mieścić się przestrzenie uczelni. W efekcie powstał ekologiczny oraz funkcjonalny kompleks.

Kampus rozplanowano wokół dwóch głównych osi: pierwsza z nich jest osią nauki i znajdują się w niej budynki z salami wykładowymi, ćwiczeniowymi, pracowniami i laboratoriami. W drugiej osi umieszczono obiekty mieszkalne i rekreacyjne dla studentów – akademiki, kluby i miejsca spotkań.

Wszystkie budynki otrzymały tarasowy układ, dzięki czemu zieleń rozmieszczono nie tylko na ziemi, ale także na licznych tarasach. Zewnętrzne fasady budynków składają się płaskich płyt, poprzesuwanych względem siebie, ułożonych schodkowo i połączonych przeszklonymi łącznikami. Białe płyty kontrastują z kolorowymi balustradami i ramami okiennymi.

Uniwersytet Techniczny, Singapur, fot. na lic. Wikimedia Commons 

Wiedeński Uniwersytet Ekonomiczny

Znajdujący się w stolicy Austrii kompleks budynków jest największą uczelnią ekonomiczną w Europie. W skład kampusu o powierzchni 100 tys. mkw. wchodzi 7 budynków, a cały teren został pomyślany jako integralny fragment miasta. Za plan projektu odpowiadają pracownie BUSarchitektur i BOA office przy współpracy z LandschaftsArchitektur, a zaprojektowanie poszczególnych budynków zostało powierzone znanym pracowniom architektonicznym.

Wszystkie budynki cechuje nowoczesny wygląd, gdzie odważne i dynamiczne formy tworzą spójną całość. Centralny punkt kampusu stanowi biblioteka zaprojektowana przez Zahę Hadid. Fasadę budynku wykonano z żelbetonowych elementów oraz szkła, tworząc kontrast jasnych i ciemnych powierzchni.

Asymetryczna forma budynku przyciąga uwagę, a sam obiekt stanowi ważny punkt na turystycznej mapie miasta. Poza funkcją edukacyjną, uczelnia zapewnia studentom możliwość korzystania z wielu udogodnień i atrakcyjnego spędzania wolnego czasu. 

Wiedenski Uniwersytet Ekonomiczny, fot. Peter Haas, fot. na lic. Wikimedia Commons