Cokół na kilka sposobów

Cokół to górna, wystająca ponad teren część ściany fundamentowej budynku. Ma ona przeważnie wysokość 30–50 cm. Wyższe cokoły występują z reguły w domach podpiwniczonych, w których piwnica jest częściowo zagłębiona w gruncie. Cokół zwykle różni się kolorystycznie od elewacji i jest wykończony innym materiałem niż pozostała jej część. Aby cokół zabezpieczał dolny fragment ściany domu przed zawilgoceniem i przed uszkodzeniami, do jego wykończenia należy użyć materiału trwałego, nienasiąkliwego oraz łatwego do czyszczenia. Dlatego też cokół wykańcza się takimi materiałami jak: klinkier, terakota, kamień (np. piaskowiec) lub tynk.

 

Płytki cokołowe muszą być przede wszystkim mrozoodporne oraz odporne na ścieranie. Podłoże przed ich położeniem należy odpowiednio przygotować. Powinno być ono mocne, równe, oczyszczone z brudu i kurzu oraz zagruntowane. Nanosi się ją pędzlem lub wałkiem malarskim. Ewentualne nierówności podłoża niweluje się Zaprawą Wyrównującą Atlas lub Zaprawą Klejową Atlas przy użyciu pacy metalowej gładkiej. Miejsca te, po związaniu zaprawy, należy ponownie zagruntować.

 

Elewacyjne płytki ceramiczne należy przyklejać zaprawą klejącą o zwiększonej elastyczności i przyczepności, taką jak Atlas Plus. Jest ona mrozo- i wodoodporna. Po rozprowadzeniu pacą zębatą zaprawy na podłożu nanosimy klej na płytkę i dokładnie ją dociskamy. Nie wolno zostawiać pustych miejsc pomiędzy płytką a podłożem. Klej musi dokładnie wypełniać całą przestrzeń. Czas korygowania położenia płytki wynosi ok. 10 minut.

 

Po upływie 2–3 dni od przyklejania płytek, w zależności od warunków pogodowych, można przystąpić do wypełnienia pustych spoin Zaprawą do Fugowania Atlas w odpowiednio dobranym kolorze, z dodatkiem emulsji elastycznej. Do fugowania można też użyć Zaprawy murarskiej z trasem do klinkieru. Zawarty w niej tras – materiał pochodzenia wulkanicznego – ogranicza możliwość wystąpienia wykwitów na cokole. Należy unikać bezpośredniego nasłonecznienia świeżej fugi.

 

 

Do kamiennego wykańczania cokołów stosuje się najczęściej otoczaki, kamienie łupane lub płyty kamienne. Do wmurowania kamieni nadaje się tradycyjna Zaprawa Murarska Atlas, a do przyklejenia płytek, wykonanych z marmurów naturalnych i syntetycznych lub innych kamieni naturalnych, warto użyć specjalistycznej zaprawy klejącej Atlas Karo. Dzięki zawartemu w jej składzie białemu cementowi okładzina kamienna nie ulega przebarwieniu.

 

 

Popularnym sposobem wykończenia cokołu jest pokrycie go dekoracyjnym tynkiem mozaikowym, np. Atlas Deko M. Wykonany na bazie żywicy akrylowej z dodatkiem naturalnego marmuru i wysokiej jakości barwionego kruszywa kwarcowego, jest on trwały, odporny na zmywanie, ścieranie i uszkodzenia. Paleta barw Atlasa Deko M obejmuje 60 barwnych kompozycji, co umożliwia ciekawy dobór tynku do całości elewacji. Należy pamiętać, żeby przed nałożeniem tynku mozaikowego wykonać podkład z masy Atlas Cerplast, którego zadaniem jest wzmocnienie i zwiększenie przyczepności podłoża. Tynk Atlas Deko M należy nakładać w sposób ciągły, wygładzając w tym samym kierunku, aby nie były widoczne miejsca połączeń poszczególnych jego partii. Powierzchnie tynkowane należy chronić przed nasłonecznieniem, działaniem wiatru i deszczu.

 

 

Jeśli zewnętrzna warstwa cokołu została wykonana z kamienia, materiałów wapienno-piaskowych, porowatych, warto zabezpieczyć ją przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego. Środkiem temu służącym jest silikonowy preparat hydrofobizujący Atlas Silstop. Nie przepuszcza on wody z zewnątrz do podłoża, na które został naniesiony, pozwala natomiast parze wodnej przenikać na zewnątrz. Atlas Silstop daje efekt nienasiąkliwości cokołu, co sprawia, że woda spływa po nim razem z zanieczyszczeniami. Preparat nanosi się na zabezpieczaną powierzchnię jedno- lub dwukrotnie za pomocą pędzla lub wałka malarskiego.

 

 

Cokół może być cofnięty lub wysunięty w stosunku do lica elewacji. Które rozwiązanie jest lepsze? Chociaż pytanie to trąci dyskusją o wyższości Świat Bożego Narodzenia nad Świętami Wielkiej Nocy, to przychyliłbym się do opinii, że bardziej praktycznym rozwiązaniem jest cokół cofnięty. Woda deszczowa, spływając po elewacji, kapie na ziemię, nie mocząc dolnej części budynku.

 

Decydując się na cokół cofnięty, warto tuż nad nim, na wysuniętej części elewacji zamocować profil okapnikowy, właśnie po to, by zapobiec spływaniu wody deszczowej z elewacji na cokół. W przypadku ocieplenia domu styropianem lub wełną mineralną, używa się w tym celu listwy startowej, posiadającej odpowiedni profil.

 

Przy cokole wysuniętym należy natomiast zabezpieczyć jego wystającą część obróbką z blachy lub z płytek ceramicznych. Powinna ona wystawać od 3 do 5 cm poza lico cokołu i być wykonana z 10-stopniowym spadkiem na zewnątrz. Miejsce styku obróbki ze ścianą należy uszczelnić masą silikonową.